Δίπλα στο σπίτι μου, παλιά , έμενε ένας παππούς, ο μπαρμπα - Σπύρος, συνταξιούχος φανοποιός (ποτιστήρια, λαδούσες , νιπτήρες, τέστες κλπ) . Ο καημένος ο μπαρμπα - Σπύρος ήταν κουφός και η μόνη του παρηγοριά ήταν το οικογενειακό περιοδικό ΝΤΟΜΙΝΟ. Το αγόραζε ανελλιπώς κάθε βδομάδα, καθόταν ύστερα στο προσήλιο , στην αυλή του, και το ξεκοκάλιζε . Κρατούσε δε ΟΛΑ τα τεύχη του περιοδικού σε μια ντουλαπίτσα στο δωμάτιό του και πολλές φορές έπαιρνε και διάβαζε και κάποιο τεύχος παλιό . .
Εγώ τότε, όπως όλα τα παιδιά, διάβαζα Μικρό Ήρωα, Μικρό Σερίφη, Γκαούρ -Ταρζάν, Κλασσικά Εικονογραφημένα , Υπεράνθρωπο, κ.α.
Μια φορά, εντυπωσιασμένος από ένα φανταχτερό χριστουγεννιάτικο εξώφυλλο , ζήτησα να μου το δανείσει ο μπαρμπα-Σπύρος και ... "κόλλησα". Το ΝΤΟΜΙΝΟ ήταν περιοδικό ποικίλης ύλης , αλλά ξεχώριζε, κυρίως, για τα φωτορομάντζα του. Το φωτορομάντζο είναι λαϊκή ερωτική περιπέτεια, νουβέλα ή ρομάντζο που εξιστορείται με φωτογραφίες και λεζάντες και υπήρξε είδος που άνθισε σε περιοδικά περίπου μέχρι το 1970 . Μόλις διάβασα, λοιπόν, τα φωτορομάντζα κι έφτασα στο ... "συνεχίζεται στο επόμενο", μπήκα στην περιέργεια να παρακολουθήσω την εξέλιξη των ιστοριών κι έτσι , κάθε Σάββατο, αφού ο μπαρμπα - Σπύρος έπαιρνε και διάβαζε το νέο τεύχος του ΝΤΟΜΙΝΟ, στη συνέχεια το έπαιρνα για να το διαβάσω κι εγώ .
Τα χρόνια πέρασαν, ο μπαρμπα - Σπύρος πέθανε , το ΝΤΟΜΙΝΟ σταμάτησε να βγαίνει κάπου στη 10ετία του '70, η κόρη του η Μαρία καθάρισε το σπίτι και πέταξε ΟΛΑ τα ΝΤΟΜΙΝΟ που βρήκε στην ντουλάπα , εγώ τράβηξα τους δρόμους που διάλεξε η ζωή και το μόνο που απομένει είναι ένα όμορφο φωτορομάντζο που πια το διαβάζω στο ΝΤΟΜΙΝΟ των αναμνήσεων !
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου